قانون الحاق دولت جمهوری اسلامی ایران به سازمان همکاری شانگهای
مادهواحده ـ در راستای تقویت تعاملات و همکاریهای اقتصادی، فرهنگی، امنیتی و سیاسی با سازمانهای منطقهای، به دولت جمهوری اسلامی ایران اجازه دادهمیشود تا بهمنظور کسب وضعیت دولت عضو در سازمان همکاری شانگهای به اسناد زیر ملحق شود:
۱ ـ منشور سازمان همکاری شانگهای مورخ ۱۶ تیر ۱۳۸۱ (۷ جولای ۲۰۰۲) که از تاریخ ۲۸ شهریور ۱۳۸۲ (۱۹ سپتامبر ۲۰۰۳) لازمالاجراء گردیدهاست.
۲ ـ سند الحاقی (پروتکل) اصلاحات منشور سازمان همکاری شانگهای مورخ ۱۴ شهریور ۱۳۸۲ (۵ سپتامبر ۲۰۰۳)
۳ ـ سند الحاقی (پروتکل) اصلاحات منشور سازمان همکاری شانگهای مورخ ۲۵ خرداد ۱۳۸۵ (۱۵ ژوئن ۲۰۰۶)
۴ ـ معاهده (کنوانسیون) شانگهای در مورد مقابله با تروریسم، جداییطلبی و افراطگرایی مورخ ۲۵ خرداد ۱۳۸۰ (۱۵ ژوئن ۲۰۰۱) که از تاریخ ۹ فروردین ۱۳۸۲ (۲۹ مارس ۲۰۰۳) لازمالاجراء گردیدهاست.
۵ ـ سند الحاقی (پروتکل) اصلاحات معاهده (کنوانسیون) شانگهای در زمینه مقابله با تروریسم، جداییطلبی و افراطگرایی مورخ ۱۴ شهریور ۱۳۸۲ (۵ سپتامبر ۲۰۰۳)
۶ ـ موافقتنامه کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای در مورد ساختار منطقهای ضدتروریسم، مورخ ۱۷ خرداد ۱۳۸۱ (۷ ژوئن ۲۰۰۲)، که از تاریخ ۲۳ آبان ۱۳۸۲ (۱۴ نوامبر ۲۰۰۳) لازمالاجراء گردیدهاست.
۷ ـ سند الحاقی (پروتکل) [اول] اعمال تغییرات در موافقتنامه کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای در مورد ساختار منطقهای ضد تروریسم، مورخ ۱۴ شهریور ۱۳۸۲ (۵ سپتامبر ۲۰۰۳) که از تاریخ ۱۰ مهر ۱۳۸۳ (۱ اکتبر ۲۰۰۴) لازمالاجراء گردیدهاست.
۸ ـ موافقتنامه مربوط به حفاظت از اطلاعات طبقهبندیشده در چهارچوب ساختار منطقهای ضدتروریستی سازمان همکاری شانگهای، مورخ ۲۸ خرداد ۱۳۸۳ (۱۷ ژوئن ۲۰۰۴) که از تاریخ ۲۸ آبان ۱۳۹۴ (۱۹ نوامبر ۲۰۱۵) لازمالاجراء گردیدهاست.
۹ ـ سند الحاقی [دوم] اصلاحات موافقتنامه کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای در مورد ساختار منطقهای ضد تروریسم، مورخ ۲۵ مرداد ۱۳۸۶ (۱۶ آگوست ۲۰۰۷)، که در ۴ تیر ۱۳۸۸ (۲۵ ژوئن ۲۰۰۹) لازمالاجراءگردیدهاست.
۱۰ـ یادداشت تفاهم میان دولتهای عضو سازمان همکاری شانگهای درباره اهداف و جهتگیریهای اصلی همکاری اقتصادی منطقهای و راهاندازی فرایند ایجاد شرایط مطلوب تجارت و سرمایهگذاری، مورخ ۲۳ شهریور ۱۳۸۰ (۱۴ سپتامبر ۲۰۰۱) که از تاریخ امضاء لازمالاجراء گردیدهاست.
۱ ۱ ـ سند الحاقی (پروتکل) یادداشت تفاهم میان دولتهای عضو سازمان همکاری شانگهای درباره اهداف و جهتگیریهای اصلی همکاری اقتصادی منطقهای و راهاندازی فرایند ایجاد شرایط مطلوب تجارت و سرمایهگذاری، مورخ ۷ خرداد ۱۳۸۱ (۲۸ می ۲۰۰۲) که از تاریخ امضاء لازمالاجراء گردیدهاست.
۱ ۲ ـ معاهده (کنوانسیون) مزایا و مصونیتهای سازمان همکاری شانگهای، مورخ ۲۸ خرداد ۱۳۸۳ (۱۷ ژوئن ۲۰۰۴) که از تاریخ ۱۲ مهر ۱۳۸۶ (۴ اکتبر ۲۰۰۷) لازمالاجراء گردیدهاست.
۱ ۳ ـ موافقتنامه همکاری در زمینه مبارزه با قاچاق مواد مخدر، مواد روانگردان و مواد تشکیل دهنده آنها میان دولتهای عضو سازمان همکاری شانگهای، مورخ ۲۸ خرداد ۱۳۸۳ (۱۷ ژوئن ۲۰۰۴) که از تاریخ ۲۵ مرداد ۱۳۸۶ (۱۶ آگوست ۲۰۰۷) لازمالاجراء گردیدهاست.
۱ ۴ ـ موافقتنامه در زمینه بانک داده ساختار منطقهای ضدتروریسم سازمان همکاری شانگهای، مورخ ۲۸ خرداد ۱۳۸۳ (۱۷ ژوئن ۲۰۰۴) که از تاریخ ۲۲ فروردین ۱۳۸۶ (۱۱ آوریل ۲۰۰۷) لازمالاجراء گردیدهاست.
۱۵ ـ معاهده (پروتکل) همکاری و هماهنگی فعالیتهای میان وزارتخانههای امور خارجه کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای، مورخ ۲۸ خرداد ۱۳۸۳ (۱۷ ژوئن ۲۰۰۴) که از تاریخ امضاء لازمالاجراء گردیدهاست.
۱۶ ـ موافقتنامه همکاری در زمینه شناسایی و مسدودنمودن مجاری نفوذ افراد درگیر در فعالیتهای تروریستی، جداییطلبانه و افراطگرایانه به سرزمین کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای، مورخ ۲۵ خرداد ۱۳۸۵ (۱۵ ژوئن ۲۰۰۶) که در ۱۶ آبان ۱۳۸۷ (۶ نوامبر ۲۰۰۸) لازمالاجراء گردیدهاست.
۱ ۷ ـ موافقتنامه فرایند سازماندهی و اجرای اقدامات مشترک ضدتروریستی در قلمرو کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای، مورخ ۲۵ خرداد ۱۳۸۵ (۱۵ ژوئن ۲۰۰۶) که از تاریخ ۲۷ اسفند ۱۳۸۷ (۱۷ مارس ۲۰۰۹) لازمالاجراء گردیدهاست.
۱۸ـ موافقتنامه نحوه سازماندهی و اجرای رزمایشهای مشترک ضدتروریستی میان کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای، مورخ ۷ شهریور ۱۳۸۷ (۲۸ آگوست ۲۰۰۸) که از تاریخ ۸ آذر ۱۳۹۲ (۲۹ نوامبر ۲۰۱۳) لازمالاجراء گردیدهاست.
۱ ۹ ـ موافقتنامه همکاری در زمینه تضمین امنیت اطلاعات بینالمللی بین دولتهای عضو سازمان همکاری شانگهای، مورخ ۲۶ خرداد ۱۳۸۸ (۱۶ ژوئن ۲۰۰۹) که از تاریخ ۱۲ خرداد ۱۳۹۰ (۲ ژوئن ۲۰۱۱) لازمالاجراء گردیدهاست.
۲۰ـ موافقتنامه آموزش کارکنان واحدهای ضدتروریستی کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای، مورخ ۲۶ خرداد ۱۳۸۸ (۱۶ ژوئن ۲۰۰۹) که از تاریخ ۲۲ شهریور ۱۳۹۰ (۱۳ سپتامبر ۲۰۱۱) لازمالاجراء گردیدهاست.
۲ ۱ ـ معاهده (کنوانسیون) سازمان همکاری شانگهای علیه تروریسم، مورخ ۲۶ خرداد ۱۳۸۸ (۱۶ ژوئن ۲۰۰۹) که از تاریخ ۲۴ دی ۱۳۹۰ (۱۴ ژانویه ۲۰۱۲) ازمالاجراء گردیدهاست.
۲ ۲ ـ موافقتنامه بین دولتهای کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای در خصوص همکاری در زمینه ایجاد شرایط مطبوع جهت حمل و نقل بینالمللی جادهای، مورخ ۲۱ شهریور ۱۳۹۳ (۱۲ سپتامبر ۲۰۱۴) که از تاریخ ۱ بهمن ۱۳۹۵ (۲۰ ژانویه ۲۰۱۷) لازمالاجراء گردیدهاست.
۲ ۳ ـ موافقتنامه در مورد نحوه تنظیم و اجرای بودجه سازمان همکاری شانگهای، مورخ ۱۰ آذر ۱۳۹۶ (۱ دسامبر ۲۰۱۷) که از تاریخ ۷ اسفند ۱۳۹۶ (۲۶ فوریه ۲۰۱۸) لازمالاجراء گردیدهاست.
۲ ۴ ـ معاهده (کنوانسیون) سازمان همکاری شانگهای در مبارزه علیه افراطگرایی، مورخ ۱۹ خرداد ۱۳۹۶ (۹ ژوئن ۲۰۱۷) که از تاریخ ۲۰ اردیبهشت ۱۳۹۸ (۱۰ می ۲۰۱۹) لازمالاجراء گردیدهاست.
۲۵ ـ موافقتنامه همکاری (روابط) بین بانکی در سازمان همکاری شانگهای، مورخ ۴ آبان ۱۳۸۴ (۲۶ اکتبر ۲۰۰۵) که از تاریخ امضاء لازمالاجراء گردیدهاست.
۲۶ـ موافقتنامه حفاظت فنی از اطلاعات در ساختار منطقهای مبارزه با تروریسم سازمان همکاری شانگهای، مورخ ۲۵ خرداد ۱۳۸۵ (۱۵ ژوئن ۲۰۰۶) که از تاریخ ۱۴ شهریور ۱۳۹۴ (۵ سپتامبر ۲۰۱۵) لازمالاجراء گردیدهاست.
۲ ۷ ـ موافقتنامه در زمینه امدادرسانی در شرایط اضطراری بین دولتهای کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای، مورخ ۴ آبان ۱۳۸۴ (۲۶ اکتبر ۲۰۰۵) که از تاریخ ۲ مرداد ۱۳۸۶ (۲۴ جولای ۲۰۰۷) لازمالاجراء گردیدهاست.
۲۸ـ موافقتنامه همکاری در زمینه آموزش بین دولتهای عضو سازمان همکاری شانگهای، مورخ ۲۵ خرداد ۱۳۸۵ (۱۵ ژوئن ۲۰۰۶) که از تاریخ ۱۰بهمن ۱۳۸۶ (۳۰ ژانویه ۲۰۰۸) لازمالاجراء گردیدهاست.
۲ ۹ ـ موافقتنامه برگزاری رزمایش مشترک نظامی بین دولتهای عضو سازمان همکاری شانگهای، مورخ ۶ تیر ۱۳۸۶ (۲۷ ژوئن ۲۰۰۷) که از تاریخ ۱۷ مرداد ۱۳۹۷ (۸ آگوست ۲۰۱۸) لازمالاجراء گردیدهاست.
۳۰ـ موافقتنامه همکاری فرهنگی بین کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای، مورخ ۲۵ مرداد ۱۳۸۶ (۱۶ آگوست ۲۰۰۷) که از تاریخ ۴ اردیبهشت ۱۳۹۳ (۲۴ آوریل ۲۰۱۴) لازمالاجراء گردیدهاست.
۳ ۱ ـ موافقتنامه همکاری و کمک متقابل در امور گمرکی بین دولتهای عضو سازمان همکاری شانگهای، مورخ ۱۱ آبان ۱۳۸۶ (۲ نوامبر ۲۰۰۷) که از تاریخ ۴ اردیبهشت ۱۳۹۳ (۲۴ آوریل ۲۰۱۴) لازمالاجراء گردیدهاست.
۳ ۲ ـ معاهده حسن همجواری، دوستی و همکاری بلندمدت بین دولتهای عضو سازمان همکاری شانگهای، مورخ ۲۵ مرداد ۱۳۸۶ (۱۶ آگوست ۲۰۰۷) که از تاریخ ۱۰ آبان ۱۳۹۱ (۳۱ اکتبر ۲۰۱۲) لازمالاجراء گردیدهاست.
۳ ۳ ـ موافقتنامه درباره همکاری در زمینه مبارزه با قاچاق تسلیحات، مهمّات و مواد منفجره میان دولتهای کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای، مورخ ۷ شهریور ۱۳۸۷ (۲۸ آگوست ۲۰۰۸) که از تاریخ ۱۳ اردیبهشت ۱۳۸۹ (۳ می ۲۰۱۰) لازمالاجراء گردیدهاست.
۳ ۴ ـ معاهده (پروتکل) اشتراکگذاری اطلاعات در حوزه نظارت بر حمل و نقل منابع انرژی میان ادارات گمرک کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای، مورخ ۹ آبان ۱۳۸۷ (۳۰ اکتبر ۲۰۰۸) که از تاریخ امضاء لازمالاجراء گردیدهاست.
۳۵ ـ معاهده (پروتکل) میان گمرکات دولتهای عضو سازمان همکاری شانگهای درباره همکاری در حوزه آموزش و مهارتافزایی مقامهای گمرک، مورخ ۲۲ مهر ۱۳۸۸ (۱۴ اکتبر ۲۰۰۹) که از تاریخ ۱۲ آبان ۱۳۹۶ (۳ نوامبر ۲۰۱۷) لازمالاجراء گردیدهاست.
۳۶ـ موافقتنامه همکاری در زمینه مبارزه با جرم میان دولتهای عضو سازمان همکاری شانگهای، مورخ ۲۱ خرداد ۱۳۸۹ (۱۱ ژوئن ۲۰۱۰) که از تاریخ ۲۱ دی ۱۳۹۰ (۱۱ ژانویه ۲۰۱۲) لازمالاجراء گردیدهاست.
۳ ۷ ـ موافقتنامه همکاری در زمینه کشاورزی میان دولتهای کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای، مورخ ۲۱ خرداد ۱۳۸۹ (۱۱ ژوئن ۲۰۱۰) که از تاریخ ۲۴ مرداد ۱۳۹۳ (۱۵ آگوست ۲۰۱۴) لازمالاجراء گردیدهاست.
۳۸ـ موافقتنامه همکاری در زمینه مراقبتهای بهداشتی میان دولتهای کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای، مورخ ۲۵ خرداد ۱۳۹۰ (۱۵ ژوئن ۲۰۱۱) که از تاریخ ۲۵ اردیبهشت ۱۳۹۹ (۱۴ می ۲۰۲۰) لازمالاجراء گردیدهاست.
۳ ۹ ـ پروتکل تعامل میان گمرکهای دولتهای عضو سازمان همکاری شانگهای در حوزه اجرای قانون، مورخ ۲۴ آذر ۱۳۹۳ (۱۵ دسامبر ۲۰۱۴) که از تاریخ ۲۰ دی ۱۳۹۵ (۹ ژانویه ۲۰۱۷) لازمالاجراء گردیدهاست.
۴۰ ـ سند الحاقی (پروتکل) موافقتنامه کمک متقابل در زمینه امدادرسانی در رفع بلایای طبیعی بیـن دولتهای عضو سازمان همکاری شانگهای، مورخ ۱۵ آذر ۱۳۹۱ (۵ دسامبر ۲۰۱۲) که از تاریخ ۲۳ اسفند ۱۳۹۳ (۱۴ مارس ۲۰۱۵) لازمالاجراء گردیدهاست.
۴ ۱ ـ موافقتنامه در خصوص همکاری علمی و فنی بین دولتهای کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای، مورخ ۲۲ شهریور ۱۳۹۲ (۱۳ سپتامبر ۲۰۱۳) که از تاریخ ۲۸ مهر ۱۳۹۴ (۲۰ اکتبر ۲۰۱۵) لازمالاجراء گردیدهاست.
۴ ۲ ـ موافقتنامه همکاری بین وزارتخانههای دادگستری دولتهای عضو سازمان همکاری شانگهای، مورخ ۲۷ مرداد ۱۳۹۴ (۱۸ آگوست ۲۰۱۵) که از تاریخ امضاء لازمالاجراء گردیدهاست.
۴ ۳ ـ موافقتنامه همکاری و تعامل کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای در ارتباط با مسائل مرزی، مورخ ۱۹ تیر ۱۳۹۴ (۱۰ جولای ۲۰۱۵) که از تاریخ ۸ آبان ۱۳۹۵ (۲۹ اکتبر ۲۰۱۶) لازمالاجراء گردیدهاست.
۴ ۴ ـ موافقتنامه در مورد همکاری بین وزارتخانه های دفاع کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای، مورخ ۴ اردیبهشت ۱۳۹۷ (۲۴ آوریل ۲۰۱۸) که از تاریخ امضاء لازمالاجراء گردیدهاست.
۴۵ـ سند اصلاحی (پروتکل) به موافقتنامه بین دولتهای عضو سازمان همکاری شانگهای جهت برگزاری رزمایش نظامی مشترک، مورخ ۶ تیر ۱۳۸۶ (۲۷ ژوئن ۲۰۰۷) که در ۹ اردیبهشت ۱۳۹۸ (۲۹ آوریل ۲۰۱۹) امضاء گردید و در ۱۷ خرداد ۱۴۰۰ (۷ ژوئن ۲۰۲۱) لازمالاجراء گردیدهاست.
۴۶ ـ موافقتنامه همکاری بین نهادهای مجاز کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای در زمینه ورزش و تربیت بدنی، مورخ ۲۴ خرداد ۱۳۹۸ (۱۴ ژوئن ۲۰۱۹) که از تاریخ امضاء لازمالاجراء گردیدهاست.
۴ ۷ ـ موافقتنامه بین دولتهای کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای در زمینه همکاری رسانههای گروهی، مورخ ۲۴ خرداد ۱۳۹۸ (۱۴ ژوئن ۲۰۱۹) که از تاریخ ۷ آذر ۱۴۰۰ (۲۸ نوامبر ۲۰۲۱) لازمالاجراء گردیدهاست.
۴۸ ـ موافقتنامه میان نهادهای مجاز دولتهای عضو سازمان همکاری شانگهای درخصوص همکاری در کار با جوانان، مورخ ۲۶ شهریور ۱۴۰۰ (۱۷ سپتامبر ۲۰۲۱) که از تاریخ امضاء لازمالاجراء گردیدهاست.
۴ ۹ ـ موافقتنامه بین دولتهای عضو سازمان همکاری شانگهای در مورد مشارکت در حفاظت از میراث فرهنگی، مورخ ۲۶ شهریور ۱۴۰۰ (۱۷ سپتامبر ۲۰۲۱) که از تاریخ امضاء لازمالاجراء گردیدهاست.
تبصره۱ـ جمهوری اسلامی ایران خود را متعهد به اجرای سایر اسناد پذیرفتهشده در سازمان همکاری شانگهای نمیداند، مگر با رعایت اصل هفتاد و هفتم (۷۷) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران؛ و اجرای اسناد پذیرفتهشده با رعایت اصول هفتاد و هفتم (۷۷)، یکصد و بیست و پنجم (۱۲۵) و یکصد و سی و نهم (۱۳۹) قانون اساسی خواهدبود.
تبصره۲ـ در راستای اجرای تعهدات ذیل این قانون، دولت جمهوری اسلامی ایران موظف است اقدامات و فعالیتهای مرتبط با امنیت ملی موضوع اصل یکصد و هفتاد و ششم (۱۷۶) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران را پس از هماهنگی با شورایعالی امنیت ملی به مرحله اجراء درآورد.
تبصره۳ـ دولت جمهوری اسلامی ایران موظف است در جریان همکاریهای نظامی مرتبط با سازمان همکاری شانگهای از جمله رزمایشها و عملیاتهای مشترک نظامی، جهت طی ساز و کار مربوط به اذن فرماندهی معظم کل قوا، هماهنگی لازم را با ستاد کل نیروهای مسلح به عمل آورد.
تبصره۴ـ دولت جمهوری اسلامی ایران مکلف است در زمان تودیع اسناد الحاق به سازمان همکاری شانگهای، اعلامیه تفسیری به شرح پیوست را به اطلاع دبیرخانه سازمان برساند.
تبصره۵ ـ وزارت امور خارجه مکلف است با هماهنگی معاونت حقوقی رئیس جمهور اسناد موضوع بند (۱) ماده (۲۱) معاهده (کنوانسیون) شانگهای درخصوص مقابله با تروریسم، جداییطلبی و افراطگرایی مورخ ۲۵ خرداد ۱۳۸۰ (۱۵ ژوئن ۲۰۰۱) که جمهوری اسلامی ایران هنوز به عضویت آنها در نیامدهاست را همزمان با تسلیم اسناد الحاق به دبیرخانه سازمان همکاری شانگهای ارائه دهد.
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده و پنج تبصره منضم به متن چهل و نه فقره معاهده و یک فقره اعلامیه تفسیری جمهوری اسلامی ایران که گزارش آن توسط کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی به صحن علنی تقدیم شده بود، پس از تصویب در جلسه علنی روز سه شنبه مورخ چهارم بهمنماه یکهزار و چهارصد و یک مجلس، در تاریخ ۵/۱۱/۱۴۰۱ به تأیید شورای نگهبان رسید.
رئیس مجلس شورای اسلامی ـ محمدباقر قالیباف
اعلامیه تفسیری جمهوری اسلامی ایران
برداشت جمهوری اسلامی ایران این است که عضویت در سازمان همکاری شانگهای و اجرای تعهدات ناشی از کسب وضعیت دولت عضو، همگام با رعایت قوانین و مقررات جمهوری اسلامی ایران و مبتنی بر احکام شرع مقدس اسلام خواهد بود و دولت جمهوری اسلامی ایران تمهیدات لازم تقنینی و اجرائی را فراهم و هماهنگی لازم بین دستگاههای مختلف برای اجرای تعهدات، متناسب با امکانات و ظرفیتهای خود، انجام خواهد داد.
جمهوری اسلامی ایران در تعاملات خود با سازمان همکاری شانگهای و اعضای آن و پذیرش اسناد مرتبط با آن، صرفاً در چهارچوب تعهدات بینالمللی خود اقدام خواهد کرد و به الزاماتی که بدون رضایت صریح جمهوری اسلامی ایران و بر خلاف اصول و موازین حقوق بینالملل باشند، ملتزم نخواهد بود. از نظر جمهوری اسلامی ایران مبارزه با اعمال تروریستی خدشهای به حق مشروع و پذیرفته شده ملتهای تحت استعمار، اشغال خارجی و رژیمهای نژادپرست برای مبارزه با تجاوز، اشغالگری و برخورداری از حق تعیین سرنوشت، وارد نخواهد کرد.
جمهوری اسلامی ایران در چهارچوب قانون اساسی و شرع مقدس اسلام بر تحقق جهانی عاری از خشونت و افراطگرایی تأکید نموده و بر این باور است که کلیه ادیان، فرهنگها و تمدنها لازم است با احترام به نوع بشر و کرامت ذاتی آن، در راستای تحقق عدالت، صلح و توسعه پایدار گام بردارند.
جمهوری اسلامی ایران همواره بر اصل اساسی و پذیرفته شده حقوق بینالملل در زمینه حفظ و احترام به تمامیت ارضی کلیه دولتها تاکید کرده و بر این اعتقاد است که احترام به اصل یادشده و پیشگیری از هرگونه جداییطلبی، شرایط مناسب برای توسعه تعاملات بین دولتها از جمله دولتهای عضو سازمان همکاری شانگهای را فراهم میسازد.
بدیهی است اراده ایران در خصوص تصویب اسناد «الحاق جمهوری اسلامی ایران به سازمان همکاری شانگهای» بر مبنای اعطای عضویت کامل به ایران استوار بوده و تداوم اجرای تعهدات مندرج در اسناد مستلزم تداوم عضویت در سازمان است.
ـ اعلامیه تفسیری ایران در مورد «موافقتنامه فرآیند سازماندهی و اجرای اقدامات مشترک ضدتروریستی در قلمرو کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای» مورخ ۲۵ خرداد ۱۳۸۵ (۱۵ ژوئن ۲۰۰۶)، موضوع بند (۱۷) ماده واحده: برداشت ایران از ارتکاب جرم در این سند، جرائمی است که به مناسبت اجرای مأموریت ارتکاب می یابند و جرائمی که خارج از این حوزه قرار می گیرند، در حوزه صلاحیتی دولت درخواست کننده قابل رسیدگی هستند.
ـ اعلامیه تفسیری ایران در مورد «موافقتنامه مربوط به حفاظت از اطلاعات طبقهبندی شده در چهارچوب ساختار منطقهای ضدتروریستی سازمان همکاری شانگهای» مصوب ۲۸ خرداد ۱۳۸۳ (۱۷ ژوئن ۲۰۰۴)، موضوع بند (۸) ماده واحده: برداشت جمهوری اسلامی ایران آن است که تبادل اطلاعات محرمانه در این موافقتنامه صرفاً در خصوص موضوع مبارزه با تروریسم در چهارچوب قوانین و مقررات ملی است.