قانون موافقتنامه حمل و نقل بین‌المللی جاده‌ای مسافر و کالا بین دولت جمهوری اسلامی ایران و شورای فدرال سوئیس

قانون موافقتنامه حمل­ ونقل بین‌المللی جاده‌ای مسافر و کالا بین دولت جمهوری اسلامی ایران و شورای فدرال سوئیس </h۱>ماده‌واحده‌ـ موافقتنامه حمل­ونقل بین‌المللی جاده‌ای مسافر و کالا بین دولت جمهوری اسلامی ایران و شورای فدرال سوئیس مشتمل بر یک مقدمه و (۱۴) ماده به‌شرح پیوست تصویب و اجازه مبادله اسناد آن داده می‌شود.

تبصره۱‌ـ در اجرای این موافقتنامه و اصلاحات بعدی آن رعایت اصول هفتاد و هفتم (۷۷)، یکصد و بیست و پنجم (۱۲۵) و یکصد و سی و نهم (۱۳۹) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران الزامی است.

تبصره۲‌ـ در اجرای این موافقتنامه و اصلاحات بعدی آن رعایت قوانین و مقررات تردد وسایل نقلیه جمهوری اسلامی ایران الزامی است.

بسم­الله الرحمن الرحیم

موافقتنامه حمل­ و نقل بین‌المللی جاده‌ای مسافر و کالا بین دولت جمهوری اسلامی ایران و شورای فدرال سوئیس

مقدمه‌

دولت جمهوری‌ اسلامی‌ ایران‌ و شورای فدرال سوئیس، که‌ از این ‌پس‌ طرف­های‌ متعاهد نامیده‌ می‌شوند، با تمایل‌ به‌ تسهیل‌ حمل‌ونقل‌ بین‌المللی ‌جاده‌ای‌ مسافر و کالا بین کشورهای خود و به‌صورت‌ عبوری‌ از قلمروهای‌ خود، بر موارد زیر توافق‌ نمودند:

ماده ۱: تعاریف

از نظر این‌ موافقتنامه:

۱‌ـ اصطلاح‌ «متصدی‌ حمل‌ونقل‌» عبارت‌ است‌ از هر شخص‌ حقیقی‌ یا حقوقی‌ مقیم‌ ایران‌ یا سوئیس‌ که‌ طبق‌ قوانین‌ و مقررات‌ ملی ‌مربوط مجاز به‌ انجام حمل‌ونقل‌ بین‌المللی‌ جاده‌ای‌ مسافر و کالا شده است.

۲‌ـ اصطلاح‌ «وسیله‌ نقلیه‌» عبارت‌ است‌ از هر خودروی جاده‌ای‌ دارای ‌نیروی‌ محرکه‌ مکانیکی‌، مورد اشاره قرارگرفته به‌عنوان یک وسیله‌ نقلیه‌ منفرد یا ترکیبی‌ از یک‌ وسیله‌ نقلیه‌ و نیمه‌یدک یا یدک‌، که:

الف‌) برای‌ حمل‌ بیش‌ از ۹ نفر با در نظر گرفتن‌ راننده‌ یا برای‌ حمل‌ونقل‌ کالا ساخته شده‌ باشد.

ب‌) در قلمرو هر یک‌ از طرف­های‌ متعاهد به‌ ثبت‌ رسیده‌ باشد (در مورد وسیله‌ نقلیه‌ مفصلدار، ثبت‌ کشنده‌ مورد نیاز است).

۳‌ـ اصطلاح «مجوز» به معنای هر جواز یا تأیید رسمی، از قبیل پروانه یا اجازه است که طبق مقررات لازم‌الاجراء در کشور هر طرف متعاهد، الزامی است.

ماده ۲. حیطه شمول

مقررات‌ این‌ موافقتنامه متصدیان‌ حمل‌ونقل‌ ‌را محق می‌سازد که‌ از طریق وسایل‌ نقلیه‌ جاده‌ای به‌ حمل‌ونقل‌ مسافر یا کالا بین‌ قلمروهای ‌طرف­های‌ متعاهد یا به‌صورت‌ عبوری‌ از قلمرو آنان‌ و یا از/به‌ کشورهای‌ ثالث‌ مبادرت‌ ورزند.

ماده ۳. حمل‌‌ونقل‌ مسافر

عملیات حمل‌ونقل گاه‌به‌گاه مسافران، به موجب شرایط زیر، معاف از أخذ مجوز خواهد بود:

الف) حمل‌ونقل‌ همان اشخاص با همان وسیله‌ نقلیه که‌ نقاط‌ مبدأ و مقصد در قلمرو کشور‌ طرف‌ متعاهدی واقع‌ بوده‌ ‌که‌ وسیله‌ نقلیه‌ در آن قلمرو، ثبت‌ و در طی تمام سفر یا به‌ هنگام‌ توقف ­ های‌ خارج‌ از کشور مذکور، هیچ‌ مسافری‌ به‌ وسیله‌ نقلیه ‌سوار یا از آن پیاده‌ نشود (مسافرت‌ دربست‌).

ب) حمل‌ونقل‌ گروهی‌ از مسافران از نقطه‌ای در کشور محل‌ ثبت‌ وسیله‌ نقلیه‌ به‌ نقطه‌ای‌ ‌در قلمرو کشور طرف‌ متعاهد دیگر، مشروط بر اینکه وسیله نقلیه ‌قلمرو کشور طرف‌ متعاهد أخیر را بدون مسافر ترک کند، یا

پ) حمل‌ونقل گروهی از مسافران از نقطه‌ای در کشور متعاهد دیگر به نقطه‌ای در کشور محل ثبت وسیله نقلیه، مشروط بر اینکه‌ خدمات طی سفری بدون مسافر در طی تمام مسیر سفر انجام و اینکه مسافران:

‌ـ قبل از ورود خود به کشوری که در آنجا سوار شده‌اند، با قراردادهای حمل‌ونقلی  منعقده گروه‌بندی شوند، یا

‌ـ قبلاً توسط همان متصدی حمل‌ونقل در شرایط ذکر شده در بند «ب» این ماده در کشوری که سوار شده‌اند و مجدداً به خارج از همین کشور جابه‌جا شوند، یا

‌ـ برای سفر به قلمرو کشور طرف متعاهد دیگر، دعوت و هزینه‌های حمل‌ونقل توسط میزبان تقبل شده باشد. مسافران باید متشکل از گروهی یکپارچه بوده و ترکیب آنان صرفاً با هدف مسافرت، نبوده باشد.

ت) سفرهای عبوری از طریق قلمرو کشور طرف متعاهد دیگر.

۲‌ـ در انجام عملیات حمل‌ونقل مذکور در بند (۱) فوق، وسیله نقلیه باید دارای یک صورت‌وضعیت سفر و فهرست مسافران باشد که بنا به درخواست مقام ­ های صلاحیتدار، ارائه شود. محتویات و شکل صورت‌وضعیت به‌طور متقابل توسط مقام­های صلاحیتدار طرف­های متعاهد، مورد توافق قرار خواهد گرفت.

۳‌ـ کلیه‌ انواع‌ دیگر عملیات‌ حمل‌ونقل‌ مسافر به­جز موارد مذکور در بند (۱) بالا، منوط به مجوزی است‌ که‌ طبق قوانین و مقرارت ملی طرف­های متعاهد و پس‌ از هماهنگی بین مقام­های صلاحیتدار آنان، صادر خواهد شد. مجوزها برمبنای رفتار متقابل اعطاء خواهند شد.

ماده ۴ حمل‌ونقل‌ کالا

متصدی حمل‌ونقل هر طرف متعاهد، محق است، بدون کسب اجازه، نسبت به ورود موقت وسیله‌نقلیه بارگیری‌شده یا خالی به قلمرو کشور طرف متعاهد دیگر، برای انجام عملیات حمل‌ونقل، مبادرت ورزد:

الف) بین هر نقطه‌ای در قلمرو کشور یک طرف متعاهد و هر نقطه‌ای در قلمرو کشور طرف متعاهد دیگر، یا

ب) هنگام عزیمت از قلمرو کشور طرف متعاهد دیگر به مقصد کشور ثالث یا هنگام ورود از یک کشور ثالث به قلمرو کشور طرف متعاهد دیگر، یا

 پ) به‌صورت عبوری از سراسر قلمرو کشور طرف متعاهد دیگر.

ماده ۵ ممنوعیت حمل و نقل داخلی

مقررات این‌ موافقتنامه به متصدیان‌ حمل‌ونقل هریک‌ از طرف­های‌ متعاهد، حمل مسافر یا کالا درون قلمرو طرف‌ متعاهد دیگر از نقطه‌ای‌ به‌ نقطه‌ دیگر در همان قلمرو را اجازه نخواهد داد.

ماده ۶ اوزان‌ و ابعاد وسایل‌ نقلیه‌

در ارتباط با وزن‌ و ابعاد وسایل‌ نقلیه، هر طرف‌ متعاهد تعهد می­نماید شرایط محدودکننده‌تری نسبت به شرایط اعمال شده در مورد وسایل‌ نقلیه‌ ثبت‌شده‌ در قلمرو خود، در خصوص وسایل‌ نقلیه‌ ثبت‌شده‌ در قلمرو هر طرف‌ متعاهد دیگر، وضع ننماید.

۲‌ـ برای حمل‌ونقل کالاهای غیرقابل تفکیک (بارهای ترافیکی) که از حداکثر وزن و/یا ابعاد مجاز در قلمرو هر یک از طرف‌های متعاهد تجاوز می‌نماید، آن وسیله نقلیه ملزم به أخذ مجوزی ویژه از مقام­های صلاحیتدار طرف متعاهد ذی­ربط است.

اگر در چنین مجوزی، قید شود که وسیله نقلیه باید از مسیری خاص استفاده کند، حمل‌ونقل تنها در آن مسیر مجاز است. در هر صورت، وزن نباید از مقدار تضمین‌شده که توسط خودروساز پذیرفته شده، تجاوز نماید.

ماده ۷ مالیات­ها و عوارض‌

براساس‌ این‌ موافقتنامه وسایل‌ نقلیه‌ مورد استفاده‌ جهت‌ حمل‌ونقل‌ مسافر یا کالا از مالیات­ها و عوارضی‌ که‌ در قلمرو طرف متعاهد دیگر بر مالکیت‌ و تردد وسایل‌ نقلیه‌ تعلق‌ می‌گیرد، معاف‌ خواهند بود.

۲‌ـ معافیت‌ موضوع بند (۱) مشتمل بر مالیات­ها یا عوارض‌ سوخت ‌مصرفی‌ یا عوارض مخصوص‌ بهره‌برداری از پلها یا تونل­های‌ خاص یا استفاده‌ از راهها‌  نخواهد بود.

ماده ۸ تشریفات‌ گمرکی‌

سوخت و بنزین موجود در مخازن استاندارد وسایل نقلیه که ورود موقت می‌شوند، معاف از عوارض گمرکی بوده و مشمول هیچ‌گونه محدودیت ورود نخواهند شد.

۲‌ـ قطعات‌ یدکی‌ واردشده‌ به‌منظور تعمیر وسیله‌ نقلیه‌ معینی که‌ قبلاً ورود موقت شده‌اند، به‌‌طور‌ موقت و بدون‌ ممنوعیت ‌یا محدودیت‌ ورود‌، تحت پوشش معافیت از پرداخت‌ عوارض‌ یا مالیات­های‌ ورودی‌ ‌خواهند بود. قطعات جایگزین مشمول عوارض گمرکی قرارگرفته و تحت نظارت گمرک صدور مجدد یا منهدم می‌شوند.

ماده‌۹ اجرای‌ قوانین‌ و مقررات ملی‌

متصدیان‌ حمل‌ونقل‌ و رانندگان‌ وسایل‌ نقلیه‌ هر ‌طرف‌ متعاهد، در کلیه ‌موارد پیش‌بینی‌نشده‌ در این‌ موافقتنامه یا سایر موافقتنامه­های‌ بین‌المللی‌ که‌ هر دو کشور به آن متعهدند، موظفند ضوابط قانونی‌ و مقررات ‌طرف‌ متعاهد دیگر را، که بر آنها به شیوه‌ای غیرتبعیض‌آمیز اعمال می‌گردد، در هنگام رانندگی در قلمرو طرف‌ اخیر رعایت‌ نمایند.

ماده۱۰ تخلفات‌

مقام­های صلاحیتدار طرف­های‌ متعاهد بر رعایت مقررات‌ این موافقتنامه توسط متصدیان حمل‌ونقل، نظارت‌ خواهند نمود.

۲‌ـ مقام­های طرف متعاهد محل ثبت وسیله نقلیه، در صورتی­که متصدیان حمل‌ونقل آن یا رانندگان وسایل نقلیه در قلمرو طرف متعاهد دیگر، بر اساس شرایط این موافقتنامه یا قوانین و مقررات ناظر بر ترافیک و حمل‌ونقل لازم‌الاجراء در آن قلمرو، اقدامات زیر را بنا بر و هنگام درخواست مقام­های صلاحیتدار طرف متعاهد اخیر، انجام خواهند داد:

الف‌) اخطار؛

ب‌) تعلیق‌ اجازه انجام حمل‌ونقل‌ در قلمرو طرف‌ متعاهدی‌ که‌ تخلف‌ درآنجا صورت گرفته است‌، به‌طور موقت، جزئی‌ یا کلی، با هماهنگی‌ مقام­های صلاحیتدار طرف­های‌ متعاهد.

۳‌ـ مقام­های صلاحیتدار طرف متعاهد نخست، به گونه مصرح در بند (۲) این ماده، مقام‌های صلاحیتدار طرف‌ متعاهد أخیر را از اقدامات‌ اتخاذ ‌‌شده،‌ مطلع‌ خواهند نمود.

۴‌ـ این‌ ماده‌ بدون‌ لطمه به هر گونه اقداماتی که به موجب قانون مقرر شده و ممکن است توسط‌ دادگاهها یا مقامات ‌اجرائی‌ طرف‌ متعاهدی‌ که‌ تخلف‌ در قلمرو آن‌ صورت‌ گرفته‌ اجراء شود، اعمال خواهد گردید.

ماده ۱۱ مقام­های صلاحیتدار

مقام ­ های صلاحیتدار تعیین‌‌شده‌ جهت‌ اجرای‌ این‌ موافقتنامه به‌شرح‌ زیر می‌باشند:

از طرف‌ جمهوری‌ اسلامی‌ ایران‌: وزارت‌ راه‌ و شهرسازی‌

از طرف‌ شورای فدرال سوئیس: وزارت محیط‌زیست، حمل‌ونقل، انرژی و ارتباطات

ماده ۱۲ کارگروه مشترک‌

مقام­های صلاحیتدار طرف­های متعاهد، کارگروهی مشترک، مرکب از نمایندگان خود را تشکیل می‌دهند که تمامی موارد مربوط به اجراء یا کاربرد این موافقتنامه را تنظیم می‌نماید.

۲‌ـ کارگروه مشترک براساس درخواست هر یک از طرف­های متعاهد تشکیل جلسه می‌دهد.

ماده۱۳بسط موافقتنامه به پادشاهی لیختن اشتاین

طبق درخواست رسمی پادشاهی لیختن‌اشتاین، تا زمانی که معاهده گمرکی آن با سوئیس لازم‌الاجراء است، مقررات این موافقتنامه به کشور مذکور بسط می‌یابد.

ماده‌۱۴ لازم‌الاجراءشدن‌ و مدت‌ اعتبار

این‌ موافقتنامه،پس از تاریخ آخرین اطلاع رسانی طرف­های متعاهد از طریق مجاری‌ دیپلماتیک، مبنی بر رعایت الزامات‌ قانونی برای لازم­الاجراءشدن این‌ موافقتنامه توسط طرف‌های متعاهد، لازم‌الاجرا‌ء خواهد شد.

۲‌ـ این‌ موافقتنامه برای‌ مدت نامحدود معتبر خواهد ماند، مگر آنکه‌ هر یک از طرف­های‌ متعاهد، با یک اطلاعیه‌ کتبی‌ از شش­ماه قبل، انقضای‌ آن‌ را به طرف‌ دیگر اعلام‌ نماید.

برای گواهی مراتب بالا، امضاکنندگان زیر که از طرف دولت­های مربوط خود به نحو مقتضی مجاز می­باشند این موافقتنامه را امضا کرده ‎ اند.

این‌ موافقتنامه در یک‌ مقدمه‌ و چهارده‌ ماده‌ به‌ تاریخ‌ ۱۲/۴/۱۳۹۷ برابر با ۳/۷/۲۰۱۸ در برن، در دو نسخه‌ اصلی‌ به‌ زبان­های‌آلمانی، فارسی و انگلیسی‌ به امضاء رسید.

تمامی متون‌ از اعتبار یکسان‌ برخوردار می ­ باشند و در صورت‌ بروز هرگونه اختلاف‌ در تفسیر، متن‌انگلیسی‌ ملاک خواهد بود.

              از طرف                                         از طرف
دولت جمهوری اسلامی ایران                   دولت جمهوری فدرال سوئیس

قانون فوق مشتمل بر ماده­واحده و دو تبصره  منضم به متن موافقتنامه، شامل مقدمه و چهارده ماده در جلسه علنی روز چهارشنبه مورخ بیست و نهم اردیبهشت­ماه یکهزار و چهارصد مجلس­ شورای اسلامی تصویب شد و در تاریخ ۱۲/۳/۱۴۰۰به تأیید شورای نگهبان رسید.

رئیس مجلس شورای اسلامی ـ محمدباقر قالیباف

نوشته های اخیر

دسته بندی ها

برخی از موکلین ما